Over het algemeen neem ik geen commissies aan voor modellen. Ik volg liever mijn eigen inspiratie. Ook suggesties voor vogels hebben voor mij geen nut, ik hoop dat je het begrijpt.

Om een ontwerp te maken begin ik meestal met het maken van een schets van de vogel waarvan ik graag een model wil maken. Als ik een basisidee heb van hoe ik een vogelmodel zou willen hebben, maak ik een paar testmodellen met behulp van vliegtuigpapier. Met behulp van diverse 3D-programma's op de computer kom ik tot een ontwerp van de basisvorm. De patronen worden afgedrukt, uitgesneden en samengevoegd om hun vorm te beoordelen. Er is veel vallen en opstaan nodig voordat de juiste vorm wordt bereikt. Natuurlijk is het onmogelijk om elke ronding van het vogellichaam op papier vast te leggen, er moeten compromissen worden gesloten, anders zou het model te veel lijmlippen hebben, waardoor het te moeilijk wordt om te maken. Als het ontwerp van het model naar wens is, begin ik met het schilderen van de sjabloon. Voor het schilderwerk neem ik de meeste tijd. Met hele fijne penselen probeer ik het meest realistische effect in kleur en detail te bereiken. Ik gebruik aquarel- of gouacheverf. Als het sjabloon bijna klaar is zet ik de vogel in elkaar om te kijken of alle kleuren mooi bij elkaar passen. Meestal werk ik het verder bij, waarbij ik ervoor zorg dat de verenpatronen over de randen worden doorgetrokken, zodat de papierranden zoveel mogelijk worden gemaskeerd. Als een vogel klaar is, plaats ik hem ter bescherming achter glas. Ik beschouw mijn originele modellen graag als driedimensionale schilderijen en presenteer ze ook als zodanig. Voor de modellen die als sjabloon beschikbaar zijn, volg ik de stappen zoals beschreven, maar als de vogels helemaal klaar zijn, zet ik ze zorgvuldig weer in elkaar en scan ik alle onderdelen voor verdere bewerking. Ik voeg tabbladen, vouwlijnen en instructies toe.

Ik scan alle geschilderde sjablonen voordat ik ze in elkaar zet, zodat ik basissjablonen heb van alle modellen die ik heb gemaakt. Maar ik doe altijd wat aanpassingen en extra schilderwerk nadat een model in elkaar is gezet. Soms zelfs flink wat extra schilderwerk, zoals ogen of andere belangrijke details. De sjablonen die ik voor anderen beschikbaar heb gesteld, zijn gemaakt van modellen die ik, nadat ik deze laatste details had geschilderd, opnieuw in elkaar heb gezet. Maar dat heb ik nog niet bij alle modellen gedaan.

Je hebt papierlijm nodig, een kleine scherpe schaar, een pincet, lange houten spiesen om de lijm aan te brengen en om de poten van de vogels te maken, een klein mesje, aquarelverf en een fijn penseel om de vogels bij te werken als ze klaar zijn, een stuk karton om te lijmen en voor onderdelen die worden gebruikt om bepaalde onderdelen te verstevigen, een liniaal en een bot mes of papierprikker voor het inkerven, spijkers en hamer- of kneedlijm voor het bevestigen van steunen aan de muur. Of je nu een hobbymes of een kleine schaar kiest voor het knippen is een persoonlijke beslissing. Zelf gebruik ik nooit mesjes, ik gebruik alleen een schaar. Het materiaal dat je gebruikt moet scherp en fijn zijn om de kleine stekken te kunnen maken. Voor mijn modellen gebruik ik Collall paperglue, een Nederlands merk. Ik heb geen kennis van de lijmen in andere landen. Ik geef de voorkeur aan deze lijm omdat deze op waterbasis is en transparant opdroogt. De juiste lijm is lijm die vrijwel onmiddellijk blijft plakken, en als hij is opgedroogd, moet hij zo goed blijven zitten dat het papier scheurt voordat de lijm loslaat.

Alle modellen kunnen het beste worden afgedrukt op licht papier (80 tot 120 gr). 80 gr is doorgaans het normale kantoorpapier dat voor drukwerk wordt gebruikt, 120 gr is iets zwaarder. In de VS is 120 gram gelijk aan printerpapier met een tekstgewicht van 32 pond. Bij de kantoorboekhandels in de VS wordt dit op de verpakkingen beschreven als "premium" printerpapier, wat betekent dat het iets zwaarder is dan het standaardpapier dat wordt verkocht voor het afdrukken van tekst. Hoe lichter het papier, hoe beter het model uiteindelijk zal blijven zitten. Zwaar papier heeft meer weerstand bij buigen en buigen en zal de neiging hebben terug te keren naar de platte oorspronkelijke staat. De tabbladen zullen moeilijker vast te houden zijn. Lichtgewicht papier lijmt direct (mits de juiste lijm wordt gebruikt) en het voltooide model is sterk genoeg, ook met licht papier. Gebruik altijd normaal, niet-glanzend papier. Het ondoorzichtige effect compenseert de helderdere kleuren van fotopapier. Ik raad geen fotopapier of ander glanzend papier aan voor mijn modellen. Mocht er in een afgewerkt model toch een deuk ontstaan, dan kan de deuk eenvoudig worden teruggeduwd door een scherp voorwerp te gebruiken, deze in een opening aan de andere kant van het model naar binnen te duwen en het papier voorzichtig weer op zijn plaats te duwen.

Knip de stukken nauwkeurig uit met de schaar. Nadat u alle stukken hebt uitgesneden, volgt u de instructies om het model in elkaar te zetten. Gun uzelf voldoende tijd. Het is het beste om elk tabblad droog te maken voordat u met het volgende begint. Alle lijmlippen en andere lijmgebieden zijn aangegeven met een grijze kleur. Lijm de lipjes in de volgorde zoals aangegeven in de afbeeldingen. Lijm de onderdelen nauwkeurig op het lipje. Lijm kan eenvoudig worden aangebracht met een lange spies. Neem een stuk karton of papier en doe er een kleine hoeveelheid lijm op. Om een lipje te lijmen, neem je met de punt van de spies een klein beetje lijm en breng je dit aan op het lipje. Voor de kleine lipjes kan een pincet handig zijn. Misschien geeft u er de voorkeur aan om de lijm aan de achterkant van het papier aan te brengen: het gebied dat over het lipje wordt geplakt. Zo kunt u schoon werken en wordt de kans op lijmvlekken geminimaliseerd. Als er een fout is gemaakt, maakt u het lipje snel los, laat u het lipje drogen en probeert u het opnieuw met verse lijm. Elk onderdeel, vooral de kop en de snavel, moet een paar keer worden aangebracht voordat ze permanent worden gelijmd. ​

Enkele vouwlijnen, zoals in de staart en in de berg, zijn ingekerfd. Kerf de vouwlijnen langs een liniaal met een bot mes of een papierprikker om rechte vouwen te krijgen. Kleine vouwtjes, zoals de vouwlijnen in de snavel en in de dijen, hoeven niet ingekerfd te worden. Vouw ze met de hand op de vouwlijnen. De meeste vouwlijnen zijn ‘berggevouwen’. Dit betekent dat de vouw naar u toe is gericht. 'Valleyfolds' zijn het tegenovergestelde, de plooien zitten in de diepte. De manier waarop het gevouwen wordt, staat aangegeven op het sjabloon: MF= bergvouw, VF=dalvouw.

De meeste prints zijn niet waterdicht, dus wees voorzichtig als je ze aanraakt met aquarel. Ik raad af om de randen van het papier te verven. Als het papier dun genoeg is, zijn ze niet zichtbaar en hoeven ze niet te worden geverfd. Extra verven is soms nodig in de ogen van de vogels of rond lijmlipjes die te veel laten zien. Gebruik altijd een penseel met een scherpe punt. Als de afdrukken met watervaste inkt zijn gemaakt, mag u ze nog iets bijwerken. Vooral de rode en gele tinten kunnen met wat extra verf nog briljanter worden gemaakt. De ogen kunnen donkerder gemaakt worden met wat zwarte gouache of aquarel. U kunt een zeer zorgvuldig aangebrachte druppel Ranger Glossy Accents op het oog aanbrengen. Het blijft koepelvormig/rond. Het vernissen van de vogels is niet nodig.

Een voltooide vogel kan worden tentoongesteld in een vitrine, een glazen stolp of koepel of achter een frame. Een aantal modellen heb ik in een vitrine geplaatst. Maar ik heb ook veel vogels ingelijst. Ik plaatste de modellen in een papieren doos en in een houten frame, meestal zo'n 5 à 6 cm diep, en achter normaal glas. Zo gaan de modellen lang mee en kun je ze cadeau geven of verkopen. De vogel wordt in een kartonnen doos geplaatst. De doos is 5 cm diep. Aan de voorzijde is een passe-partout van hetzelfde karton geplakt. De tak steekt aan de onderkant uit en wordt met houtlijm op het karton bevestigd. De doos is geplakt achter een tweede passe-partout die in het midden een iets grotere uitsnede heeft dan de grootte van de doos. Ook de tak zit vast aan dit passe-partout en heeft dus in totaal twee bevestigingspunten. Achterkant. Het eindresultaat achter glas en in lijst. De frames zijn gemaakt van hout en wit geverfd met acrylverf. De kaders zijn 5,4 cm diep. Voor het glas en passe-partout heb je de extra 4 mm nodig.